ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΘΕΡΜΟΥ ΤΖΑΚΙΟΥ

ΤΟ ΤΖΑΚΙ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η

Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΠΙΑΝΕΙ ΑΝΕΤΑ 23 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΘΕΡΜΟΥ ΤΖΑΚΙΟΥ

ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΗ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ ΤΖΑΚΙ

ΟΙ 4 ΒΙΔΕΣ ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΩΣΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΝΑ ΧΩΡΑΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΑΨΑΚΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΧΤΗ

ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΕ ΣΠΡΕΪ ΠΥΡΑΝΤΟΧΗΣ- ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΠΙΡΑΛ ΕΙΣΟΔΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΥ ΑΕΡΑ

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΟΤΕΡ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΘΕΡΜΟΥ ΤΖΑΚΙΟΥ

ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ

ΚΟΛΛΑΩ ΤΙΣ ΣΩΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΑΠΕΣ

ΚΟΛΛΑΩ ΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΣΤΕΓΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΛΛΗΣΕΩΝ

ΟΙ ΚΟΛΛΗΣΕΙΣ ΤΡΟΧΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΤΟΙΜΗ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΘΕΡΜΟΥ ΤΖΑΚΙΟΥ

ΤΟ ΜΟΤΕΡ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΑ ΤΟΥ

ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ

ΤΟ ΠΟΤΗΡΟΤΡΥΠΑΝΟ ΜΕ ΤΑ ΤΡΥΠΑΝΙΑ

Τα ανοίγματα στους κοιλοδοκούς για τις σωλήνες φ 32
Ανοίγουμε 9 τρύπες εναλάξ σε δυο επίπεδα του κοιλοδοκού

Ανοίγουμε δυο τρύπες φ60 για την είσοδο και έξοδο του αέρα στους κοιλοδοκούς

Κολάμε τάπες στα άκρα κοιλοδοκών

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΘΕΡΜΟΥ ΤΖΑΚΙΟΥ

ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΘΕΡΜΟΥ ΤΖΑΚΙΟΥ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΙΑΣ ΠΡΟΤΟΤΥΠΗΣ ΑΕΡΟΘΕΡΜΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ ΥΛΙΚΩΝ

1. Φυγοκεντρικός ανεμηστήρας   300 κ.μ.ανα ώρα 80 wat 

    Τιμή 60 ευρώ με φ.π.α.

2. Κοιλοδοκός 70 επί 70  κομάτι 1 μέτρο

   Τιμή 10 ευρώ 

3. Χαλυβοσωλήνα μαύρη ύδρευσης φ32 επι 3 χιλ.   9 κομ. επι 50εκ. περιπου 5 μ.

    Τιμή 20 ευρώ

4.Προσαμογή στο μοτέρ  : Τιμή 10 Ευρώ

5. Εύκαμπτος αεραγωγός σπιράλ  (εισαγωγή -εξαγωγή αέρα) φ 63

   Τιμή 6.5 ευρώ 

6. Γωνίες (καμπύλα) φ60 2 κομ. ( εισόδου και εξόδου αέρα στο κοιλοδοκό)

   Τιμή 5 ευρώ

7. Φις για μπρίζα και καλώδιο για το μοτέρ 

   Τιμή 3 ευρώ 

8. Σπρέι πυρίμαχο για βάψιμο κατασκευής 

   Τιμή 5 ευρώ 

 Σημείωση: Τα εργαλεία και η εργασία είναι όλα δικά μου

Συνολικό κόστος κατασκευής περίπου 120 εως 130 ευρώ

 Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά σαν κύρια θέρμανση στο σαλόνι και κουζίνα περίπου 45 τετρ.μέτρα.

Το αποτέλεσμα καταπληκτικό !!!!!!!!!! 

                                                    

Εκδηλώσεις βουνού

Εκδηλώσεις βουνού: μάζεμα τσαγιού και ρίγανης (όθρη και οίτη)

φαράγγι κιτιός (πηγές ενιπέα)

φαράγγι κιτιός (πηγές Ενιπέα)

Νεοχώρι-Παναγιά-Κιτιός

Φαράγγι ΄΄Κιτιός΄΄ (πηγές του Ενιπέα) 
 Απέχει 4 χιλιόμετρα από το Νεοχώρι. Από τις πηγές αυτές παίρνει πόσιμο νερό ο Δομοκός και πολλά χωριά του γύρω από το Δήμο Δομοκού. Από το Νεοχώρι φτάνουμε στη θέση Παναγιά .Μετά από 50 μέτρα από το εκκλησάκι της Παναγιάς στρίβουμε δεξιά και σε απόσταση 2 χιλιομέτρων αφού διασχίσουμε τα χωράφια φτάνουμε με καλό δρόμο στο ποτάμι. Ακριβώς στη διασταύρωση με το ποτάμι αφήνουμε το αυτοκίνητο. αριστερά μας ανεβαίνουμε μέσα στη κοίτη του ποταμού , όπου σε λίγα μέτρα πιο πάνω θα συναντήσουμε πολύ αξιόλογη βλάστηση. Το πρώτο  θέαμα είναι ο πλάτανος γέφυρα που είναι στολισμένος παντού με κισσό , είναι ξαπλωμένος και το χειμώνα που έχει πολύ νερό το ποτάμι αποτελεί πέρασμα των ζώων. Πιο πάνω αριστερά θα συναντήσουμε ένα τεράστιο μαύρο βράχο που αποτελεί για αρκετά μέτρα ένα αξιόλογο πέρασμα παράλληλα με τη μια πλευρά της κοίτης του ποταμιού. Ο βράχος αυτός έχει αρκετές μικρές σπηλιές και είναι καταφύγιο άγριων πουλιών γεράκια κ.λ.π., προσφέρεται και για αναρρίχηση.
Στη δεξιά πλευρά της κοίτης θα δούμε αμέσως μετά ένα όμορφο καταρράκτη να πέφτει από αρκετό ύψος στο ποτάμι.. Συνεχίζοντας το ποτάμι βλέπουμε αρκετά μεγάλα και γέρικα πλατάνια με το ριζικό τους σύστημα να έχει αποκαλυφθεί από τη δύναμη του νερού και να δημιουργεί εικόνες όπως κορμί και πρόσωπο γυναίκας , άγρια ζώα κ.λ.π. . Από τη δεξιά πλευρά όπως περπατάμε μέσα στη κοίτη συναντάμε διάφορα σπήλαια με αρκετούς πολύ αξιόλογους σταλακτίτες και εδώ η φαντασία μας οργιάζει. Σε λίγα μέτρα πιο πάνω η διαδρομή αυτή τελειώνει όταν συναντάμε από τη δεξιά πλευρά ένα μεγάλο  βράχο και  μπορούμε εκεί ακριβώς στο στάλο από τα πρόβατα να επιστρέψουμε πίσω. Ανεβαίνοντας τον όχθο συναντάμε ένα περιβόλι με καρυδιές εκεί υπάρχει δρόμος που αν συνεχίσουμε παράλληλα με το ποτάμι επιστρέφουμε πάλι από εκεί που ξεκινήσαμε.

Η χαμάδα της τζιάς

 Η χαμάδα της τζιάς
 πληροφορίες στη δνση: WWW.kickstarter.com/projects/acornns/i-love-acorns


οι βελανιδιές της τζιάς και ο εθελοντισμός

Οι εθελοντές ΠΡΕΠΕΙ:


1. Να είναι τουλάχιστον 18 ετών

2. Να μπορούν να μείνουν το ελάχιστο 1 εβδομάδα

Οι εργασίες περιλαμβάνουν συλλογή βελανιδιού και εξοικείωση με τις βασικές τεχνικές προετοιμασίας του καρπού για βρώσιμη χρήση (κουλουράκια κλπ). Θέλουμε να μοιραστούμε τις γνώσεις μας με ανθρώπους ενθουσιώδεις.

Συλλογή καρπού

Μέθοδοι συντήρησης

Αποφλοίωση

Ξεπίκρισμα, άλεσμα

Τεχνική αποξήρανσης με τον ήλιο

Σχεδιασμός και πειραματισμοί με νέα προϊόντα με βάση το βελανίδι

ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΑΠΟ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ :
 α) Αλεύρι χωρίς  γλουτένη. Το αλεύρι είναι η βάση για σειρά προϊόντων όπως φαγώσιμα προϊόντα cookies κ.λ.π.
β) το λάδι : Είναι πρωτεϊνούχο με υψηλούς δείκτες μαγνησίου και βιταμίνη c
1) λάδι για το μπάνιο
2) σαπούνι και αφρόλουτρο
3) απολεπτικό σαπουνιού
4) λάδι για ζωοτροφή
5 γλυκά, ζυμαρικά, για φωτισμό

Εξοπλισμός και Μηχανήματα  για μια τέτοια καινοτόμο προσπάθεια: 
1) πρέσα λαδιού
2) ξηραντήρια
3) μήλος, αποφλοιωτής
4) διαχωριστής

δρυς (κοινός δέντρο)

φαρμακευτική χρήση της βελανιδιάς

       Τα φύλλα και ο φλοιός της βελανιδιάς είναι τα κύρια μέρη που χρησιμοποιούνται σαν φαρμακευτικά. Ο χυμός από τη σύνθλιψη των φύλλων μπορεί να εφαρμοστεί επάνω σε πληγές, και το διάλυμα που παράγεται από φύλλα διαποτισμένα με βραστό νερό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανακουφίσει τα ξαναμμένα μάτια, επειδή είναι ικανό ψυκτικό. Χρησιμοποιήστε την ίδια λοσιόν για οποιοδήποτε χτύπημα, γδάρσιμο, ή κάψιμο και ακόμη ως στοματικό διάλυμα για πληγωμένα ούλα. Επίσης ανακουφίζει από τις αιμορροΐδες, τη φλεβίτιδα και τον πονόλαιμο. Το αφέψημα του φλοιού χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πυρετό, την διάρροια, τη δυσεντερία, την αμυγδαλίτιδα, τη φαρυγγίτιδα και τη λαρυγγίτιδα. για να φτιάξετε το αφέψημα χρειάζεστε 1 κουταλάκι θρυμματισμένο φλοιό για κάθε φλιτζάνι κρύο νερό. Σιγοβράστε για 5-10 λεπτά. Προτεινόμενη δοσολογία: 3 φορές από ένα ποτήρι κρασί τη μέρα. 

Ο φλοιός πρέπει να συλλέγεται από τη βελανιδιά σε μικρά κομμάτια τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Σιγουρευτείτε  ότι τα κομμάτια είναι λεία και χωρίς λεκέδες. Προσεκτικά αποκόψτε τα από λεία κλαδιά ή από κορμούς μικρότερους των 10 εκατοστών, προσέξτε να μην καταστρέψετε το δέντρο. Ο φλοιός περιέχει δεψίνη που χρησιμοποιείται ευρέως για την παρασκευή δέρματος και σπάγκου.
Ένα υποκατάστατο καφέ μπορεί να φτιαχτεί από βελανίδια. Ψιλοκόψτε τα και ψήστε τα μέχρι να πάρουν ένα ανοιχτό καφέ χρώμα. Μετά αλέστέ τα και ψήστε τα πάλι.
Πηγή:
http://www.whitedragon.org.uk/articles/oak.htm
http://www.loggia.com/myth/dryads.html
http://www.botanyworld.com/quercus.html

Η Βελανιδιά στην Ελληνική Μυθολογία

Γνωρίζετε ότι η βελανιδιά αποκαλείται quercus ή querimus, επειδή οι θεοί χρησιμοποιούσαν τη βοήθεια αυτού του δέντρου για να δώσουν απαντήσεις, σε ερωτήσεις σχετικές με το μέλλον; Η Βελανιδιά στην Ελληνική Μυθολογία Στο μαντείο της Δωδώνης, μαζί με τον Δία ως πηγαίο θεό συλλατρευόταν το θηλυκό αντίστοιχό του, η «πότνια» Διώνη, ως θεά των υδάτων, η οποία και χρησμοδοτούσε. Σχετικά με την ίδρυση του μαντείου της Δωδώνης ο Hρόδοτος (Iστορ. B, 54-57) αναφέρει ότι δύο ιέρειες των Θηβών της Αιγύπτου πουλήθηκαν δούλες, η μια στους Λιβύους και η άλλη στους Θεσπρωτούς. H πρώτη ίδρυσε το μαντείο του Άμμωνος Διός στην όαση Σίουα, η δεύτερη έκτισε, κάτω από μια βελανιδιά που φύτρωσε μόνη της, ένα ιερό του Διός στη Δωδώνη. Αργότερα, αφού έμαθε καλά ελληνικά, έκτισε εκεί και το μαντείο. Kαι να πώς ερμηνεύει την τοπική παράδοση για τη μαύρη περιστερά που λαλούσε ανθρώπινα: η περιστερά δεν είναι άλλη από την Αιγυπτία, που αρχικά μιλούσε «βαρβαρικά», κάτι ακατάληπτο που έμοιαζε με γλώσσα πουλιών, και αργότερα μίλησε «ανθρώπινα», δηλαδή ελληνικά. Στο μαντείο της Δωδώνης ο τρόπος μαντικής ήταν η ερμηνεία του θροΐσματος των φύλλων της ιερής «φηγού» (βελανιδιάς) και της φλυαρίας των πουλιών μες στα φυλλώματά της, οι δε ιέρειες ονομάζονταν «Πέλειαι», δηλ. περιστερές. Mε τη βελανιδιά, τη δρυ, συνδέεται στενά ο δρυοκολάπτης, μικρό πτηνό που το κτύπημα του ράμφους του στον κορμό της δρυός αντηχεί χαρακτηριστικά μέσα στο δάσος. H δρυς, σαν δέντρο που συχνότερα από τα άλλα πλήττεται από τον κεραυνό, ήταν ιερό δένδρο του θεού του ουρανού και του κεραυνού· κι ο δρυοκολάπτης («αυτός που κτυπά τη δρυ»), με το φλόγινο χρώμα του φτερώματός του και με τον κτύπο του ράμφους του, έγινε το πτηνό μιμητής του θεού του κεραυνού. Kι εφόσον είναι πτηνόμορφη «εμφάνεια» του κεραύνειου θεού, τότε μπορεί να είναι και πατέρας «διός κούρων», θεϊκών διδύμων. Kαι να που ο βασιλιάς της Eλευσίνας Kελεός, που το όνομά του σημαίνει δρυοκολάπτης, είναι πατέρας των διδύμων Iάσου και Tριπτολέμου, που ο πρώτος τους ενώνεται σε ιερογαμία με τη θεά Δήμητρα σε οργωμένο χωράφι της Eλευσίνας και ο δεύτερος διδάσκεται από αυτήν τη γεωργία. Και άλλοι δίδυμοι, οι κατ' εξοχήν, συνδέονται με τη δρυ και τη δεντρολατρεία: οι Σπαρτιάτες Διόσκουροι μες στην κουφάλα μιας βελανιδιάς ελλοχεύουν περιμένοντας τους αντιπάλους τους δίδυμους Αφαρίδες, τον Iδα (=δάσος) και τον Λυγκέα. Kαι ο Λυγκεύς «δρυός εν στελέχει», μες στη βελανιδιά, κατοπτεύει την άφιξη των Διοσκούρων. Oι Αρκάδες θεϊκοί δίδυμοι Λεύκαστος και Παρράσιος σε μια βελανιδιά χρωστούν, κατά τον Zώπυρο, την ύπαρξη: όταν γεννήθηκαν τους πέταξαν στον ποταμό Eυρύμανθο, όμως το ρεύμα τούς έφερε μες στην κουφάλα μιας βελανιδιάς και έτσι σώθηκαν. Kαι ο Hρακλής, δίδυμος και αυτός, κάτω από μια δρυ στην κορυφή της Oίτης κάηκε πριν ανεβεί στον Oλυμπο, και μια δρυς, η μαντική φηγός της Δωδώνης, ανήγγειλε τον θάνατό του. (Πηγή: http://www.kathimerini.gr/) Αμαδρυάδες νύμφες Στενά συνδεδεμένος ο άνθρωπος με την φύση σε παλαιότερες εποχές σεβόταν και εκτιμούσε τα ζώα και τα φυτά που τον βοηθούσαν στην επιβίωσή του. Κατανοούσε την αμοιβαία εξάρτηση όλων των βασιλείων της ζωής και το κάθε τι έπαιρνε θέση στην συνείδησή του, ανάλογα με την χρησιμότητά του. Έδιδε σ' αυτά υπόσταση, τα θεωρούσε ζώντες οργανισμούς, εκφράσεις ενός ενιαίου συνόλου, και πολλές φορές τούς επέδιδε θεϊκές ιδιότητες. Θεοί παίρνουν μορφή δένδρων για να πλησιάσουν τον έρωτά τους, άνθρωποι τιμωρήθηκαν να ζήσουν σαν φυτά για το παράπτωμά τους ή δένδρα, όπως η Ιερή Βαλανιδιά της Δωδώνης, είναι το ενδιάμεσο μέσον μεταξύ θνητών και αθανάτων. Αμαδρυάδα, Antoine Coysevox, 1707-1710, Louvre Τα δένδρα, πολύ κοντά στον άνθρωπο, έτοιμα να τον ξεκουράσουν ή να τον προστατεύσουν από τον ήλιο ή την βροχή, με την καθημερινή επαφή μαζί τους, έγιναν αφορμή να γεννηθούν θρύλοι και παραδόσεις γύρω απ' αυτά, που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν. Στα δάση και στα νερά επίστευαν ότι κατοικούσαν οι Νύμφες, κόρες του Διός και ακόλουθες της Αρτέμιδος. Μία κατηγορία Νυμφών, τις οποίες ονόμαζαν Αμαδρυάδες, κόρες του Ουρανού, αρχαιότερες από τις κόρες του Διός, θεωρούσαν ότι ήσαν ταυτισμένες με την ζωή των δένδρων. Μόλις κάνει την εμφάνισή του ένα δενδράκι, μια Αμαδρυάδα, έλεγαν, το αναλαμβάνει, το προστατεύει και μοιράζεται την μοίρα του. Όταν το νερό του Ουρανού ποτίζει τα δένδρα, οι Αμαδρυάδες είναι χαρούμενες, αντίθετα, όταν τα δένδρα χάνουν τα φύλλα τους, οι Νύμφες πενθούν. Ο Καλλίμαχος στον Ύμνο της Δήλου αναφέρει ότι η Νύμφη μιας βελανιδιάς έχει αγωνία για το δένδρο της, που το εκτύπησε ο κεραυνός. Οι άνθρωποι ισχυρίζονταν ότι οι Αμαδρυάδες πέθαιναν ταυτόχρονα με τα δένδρα και τις θεωρούσαν όντα που μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο μεσάζοντα ανάμεσα στους θεούς. Σε ορισμένες μυθικές παραδόσεις διατηρήθηκε η ανάμνησις Αμαδρυάδων που είχαν παρακαλέσει κάποιον ήρωα για να σώσει το δένδρο τους ή μνημονεύεται η τιμωρία που έπληξε τους ανθρώπους οι οποίοι είχαν κόψει ένα δένδρο, περιφρονώντας τις παρακλήσεις της Νύμφης. Τέτοιοι μύθοι είναι του Ροίκου, του Οξύλου και της Δρυόπης. Ο Ροίκος είναι ο ήρωας μιας ερωτικής περιπέτειας με τις Αμαδρυάδες. Υπήρχε μια δρυς, τόσο γέρικη, λέγει ο μύθος, που ήταν έτοιμη να πέσει. Ο Κένταυρος Ροίκος έβαλε τους δούλους του να την στηρίξουν με πασσάλους και να την φροντίσουν. Μ' αυτή την ενέργεια ο Ροίκος έσωσε την ζωή των Αμαδρυάδων, που η ύπαρξή τους ήταν συνδεδεμένη με την ύπαρξη της βελανιδιάς. Για να τον ευχαριστήσουν οι Νύμφες, του πρόσφεραν την αμοιβή που θα ζητούσε. Εκείνος εζήτησε την αγάπη τους και εκείνες δέχθηκαν. Του επέστησαν όμως την προσοχή ότι δεν θα δέχονταν καμμία απιστία από την πλευρά του. Σύνδεσμος ανάμεσά τους ορίσθηκε μία μέλισσα που θα έκανε χρέη αγγελιαφόρου. Μια ημέρα λοιπόν η μέλισσα πήγε να συναντήσει τον Ροίκο για να του μεταφέρη το μήνυμα των Νυμφών. Ο Ροίκος όμως, την στιγμή που τον ευρήκε η μέλισσα, έπαιζε πεσσούς. Απασχολημένος με το παιγνίδι την δέχθηκε πολύ άσχημα. Η μέλισσα τον ετσίμπησε στα μάτια και ο Ροίκος τυφλώθηκε. Αντίθετα η Νύμφη Χρυσοπέλεια, που ζούσε στην Αρκαδία, νυμφεύθηκε τον σωτήρα της και έκαναν ένδοξους απογόνους. Μια ημέρα, λέγει ο μύθος, που ο Αρκάδας κυνηγούσε σε μια περιοχή της Αρκαδίας, είδε μία βαλανιδιά έτοιμη να την παρασύρη ο χείμαρρος. Η Νύμφη Χρυσοπέλεια που κατοικούσε στο δένδρο τον ικέτευε να την σώσει. Πράγματι, ο γενναίος Αρκάδας έκαμε ένα φράγμα, για να αποτρέψει το ρέμα και να σώσει το δέντρο. Η Νύμφη παντρεύτηκε μαζί του και του εχάρισε δύο γιους, τον Έλατο και τον Αφείδαντα, τους προγόνους του Αρκαδικού γένους. Ένας άλλος ευτυχισμένος γάμος ήταν του Οξύλου. Ο γιος του Ορείου, νυμφεύθηκε την Αμαδρυάδα αδελφή του και απέκτησε μαζί της Νύμφες που είχαν ονόματα: Η Καρία, η Βάλανος, η Κρανία, η Μορέα, η Αιγείρα και η Πτέλα, καθώς και την Άμπελο και την Συκή. Τα ονόματά τους μας θυμίζουν δένδρα που είναι γνωστά και σε μας σήμερα. Μια ιστορία με Αμαδρυάδες συνδέεται με τον Θεό Απόλλωνα και τον έρωτά του με την θνητή Δρυόπη. Η Δρυόπη ήταν η μοναχοκόρη του βασιλέως Δρύοπος και εφύλασσε στο όρος Οίτη τα κοπάδια του πατέρα της. Συνήθιζε να πηγαίνει κάθε μεσημέρι σε μια πηγή που κατοικούσαν Νύμφες, έτσι έγινε φίλη με τις Αμαδρυάδες. Οι νύμφες τις έμαθαν ύμνους και χορούς που αγαπούσαν οι Θεοί. Κάποια ημέρα που η Δρυόπη εχόρευε έναν θεϊκό χορό, την είδε ο Απόλλων και την ερωτεύθηκε. Για να την πλησιάσει, μεταμορφώθηκε σε χελώνα. Οι φίλες της μόλις είδαν την χελώνα άρχισαν να παίζουν μαζί της. Κάποια στιγμή η Δρυόπη πήρε τον μεταμορφωμένο στα γόνατά της. Αμέσως ο Απόλλων πήρε την μορφή φιδιού και ενώθηκε μαζί της. Τρομαγμένη η Δρυόπη επέστρεψε στο σπίτι της αλλά δεν είπε κουβέντα για αυτό που της συνέβη. Σε λίγο καιρό ο γιος του Οξύλου, ο Ανδραίμων, την εζήτησε σε γάμο και η κοπέλα δέχθηκε. Έτσι η Δρυόπη έφερε στον κόσμο ένα γιο, τον Άμφισσο, που όταν ενηλικιώθηκε, ίδρυσε στους πρόποδες της Οίτης μια πόλιη που της έδωσε το όνομα του βουνού. Σε μεγάλη ηλικία, όταν η Δρυόπη είχε πάει να προσφέρει θυσία στις Αμαδρυάδες, τις παλιές συντρόφισσές της, κοντά στο ιερό του Απόλλωνος, που είχε ιδρύσει ο γιος της, οι Αμαδρυάδες από φιλία γι' αυτήν την έκαμαν Αμαδρυάδα. Σε εκείνο το μέρος εφύτρωσε μια ψηλή λεύκα και ξεπήδησε μια πηγή στο έδαφος. Μια παραλλαγή του μύθου αναφέρει ο Οβίδιος, την εποχή που ο γιος της Δρυόπης ήταν ακόμη μωρό, η νέα μητέρα πήγε στο βουνό, κοντά σε μια λίμνη με διάφανο νερό, για να προσφέρη θυσία στις Νύμφες. Δίπλα στην πηγή ήταν ένα δένδρο με γυαλιστερά φύλλα και έκοψε μερικά για να διασκεδάσει το παιδί της. Αγνοούσε ότι το δέντρο αυτό ήταν το μεταμορφωμένο σώμα της Νύμφης Λωτίδας. Έτρεξε αίμα από τα κλασιά και η Νύμφη, μέσα στον θυμό της, μετεμόρφωσε την Δρυόπη σε ένα παρόμοιο δένδρο. Όσες κοπελλες, απερίσκεπτα, διηγήθηκαν την σκηνή της μεταμορφώσεως, μεταμορφώθηκαν και οι ίδιες σε πεύκα. Πολλά δένδρα είναι συνδεδεμένα με παρόμοιες μυθοπλασίες και η κάθε περίπτωση είναι μία ιστορία που ξετυλίσσεται για να μας μεταφέρει συμβολικά τις ιδιότητες του δένδρου ή του άνθους και να μας σηματοδοτήσει την χρησιμότητά του. Περιοδικό "Ελληνική Αγωγή", Μαιμακτηρίωνος - Ποσειδέωνος (Νοέμβριος) 2008. .

από τα βουνά της Όθρυς

Γκότζι μπέρι

ल्य्चियम बर्बरुम -Γκότζι

Γνωρίζετε ότι το Γκότζι (Lycium barbarum) είναι ένα από τα αρχαιότερα φαρμακευτικά φυτά και ήταν βασικό στοιχείο στη διατροφή των Κινέζων αγροτών για τουλάχιστο 2.000 χρόνια;
Γκότζι - Lycium barbarum



Γκότζι (Goji) είναι η κοινή ονομασία ενός φρούτου, που παράγεται από δύο πολύ συγγενικά μεταξύ τους είδη: το Lycium barbarum και το L. chinense, δύο είδη που ανήκουν στην οικογένεια των σολανοειδών (Solanaceae). Είναι ενδημικά είδη της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ασίας.

Στην αγγλική λέγεται wolfberry και είναι γνωστό με πολλά ακόμη ονόματα, αλλά άσχετα με τη γεωγραφική προέλευση τού φυτού, οι ονομασίες Γκότζι του Θιβέτ και Γκότζι των Ιμαλαΐων είναι οι πιο κοινές που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο υγιεινών τροφίμων, για προϊόντα που προέρχονται από αυτά τα φυτά. To Lycium barbarum, καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο και είναι περιζήτητο για τις θεραπευτικές και τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Τα είδη του γκότζι είναι φυλλοβόλα, πολυετή φυτά, με ξυλώδη κορμό και φτάνουν σε ύψος από 1 μέχρι 4 μέτρα. Το Lycium chinense καλλιεργείται στο νότιο τμήμα της Κίνας και συνήθως είναι πιο κοντό, ενώ το Lycium barbarum καλλιεργείται στα βόρεια, κυρίως στην αυτόνομη περιοχή Ningxia Hui, και είναι ψηλότερο. Το Lycium barbarum φτάνει σε ύψος από 2,5 έως 4 μέτρα, και ανθίζει κατά τους μήνες Ιούνιο έως Αύγουστο. Μπορεί να αναπτυχθεί σε αμμώδη και αργιλώδη εδάφη που είναι θρεπτικά φτωχά, και σε ηλιόλουστους ή ημισκιερούς τόπους.
Τα φύλλα του γκότζι σχηματίζονται επάνω στους βλαστούς και είναι είτε εναλλασσόμενα είτε σε δέσμες των τριών ή περισσοτέρων. Το σχήμα τους είναι ή λογχοειδές (σαν πλατιά αιχμή δόρατος) ή ωοειδές (σαν αβγό). Έχουν διαστάσεις περίπου 7 εκ. μήκος με 3,5 εκ. πλάτος και οι άκρες τους είναι τραχιές ή κυκλικές.

Επάνω στα στελέχη σχηματίζονται από ένα μέχρι τρία άνθη, που έχουν 1 με 2 εκ. πλάτος. Ο κάλυκας (που τελικά διαρρηγνύεται από το αναπτυσσόμενο μούρο) αποτελείται από πέταλα σε σχήμα καμπάνας ή σωληνωτά, που διαμορφώνονται σε μικρούς, τριγωνικούς λοβούς. Η στεφάνη του κάλυκα, που σχηματίζεται από τα πέταλα του άνθους, έχει χρώμα μοβ ή πορφυρό, με πλάτος 9 με 14 χιλιοστά και διαθέτει πέντε ή έξι λοβούς μικρότερους από το σωλήνα. Οι στήμονες διαθέτουν ανθήρες που ανοίγουν. Στο βόρειο ημισφαίριο, η ανθοφορία παρατηρείται από τον Ιούνιο ως το Σεπτέμβριο και η ωρίμανση των καρπών από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος, το υψόμετρο και το κλίμα.
Αυτά τα είδη παράγουν μούρα σε έντονο πορτοκαλο-κόκκινο χρώμα και ελλειψοειδές σχήμα 1–2-cm μήκος και είναι πολύ τρυφερά και μαλακά. Ο αριθμός των σπόρων σε κάθε μούρο ποικίλει ανάλογα με την ποικιλία και το μέγεθος του καρπού, περιέχοντας 10-60 μικροσκοπικούς κίτρινους σπόρους, που βρίσκονται συμπιεσμένοι μέσα σε καμπύλο έμβρυο.
Η καταγωγή του κοινού αγγλικού ονόματος "wolfberry" είναι άγνωστη, και ίσως προκύπτει από σύγχυση με το όνομα του γένους (Lycium), που ταιριάζει με τη λέξη "Lycos", ελληνική λέξη για το λύκο (wolf). Στον αγγλόφωνο κόσμο, η λέξη "goji berry" έχει χρησιμοποιηθεί από τις αρχές του 21ου αιώνα ως συνώνυμο της "wolfberry". Η λέξη "goji" είναι προφορά της gouqi στην Ταϊβάν Hokkien, το επίσημο καθαρευουσιάνικο κινεζικό όνομα του φυτού, που αναπτύχθηκε στη Δύση για τα εν λόγω εμπορικά προϊόντα wolfberry.

Lycium είναι το όνομα του γένους, που προέρχεται από την αρχαία νότιο-ανατολική περιοχή της Λυκίας. Το Lycium chinense περιγράφεται για πρώτη φορά από τον Σκοτσέζο βοτανολόγο Philip Miller στην όγδοη έκδοση του βιβλίου του "Το Λεξικό του Κηπουρού", που δημοσιεύθηκε το 1768.
Το γκότζι έχει ιστορία πολλών αιώνων χρήσης στην Κίνα, όπου εκτιμάται ιδιαίτερα για τις ιατρικές, θεραπευτικές και ευεργετικές ιδιότητές του. Μεταξύ άλλων θεωρείται ισχυρό αντιγηραντικό και ενισχυτικό της μακροζωίας. Ως επιβεβαίωση αυτής της άποψης, άνθρωποι που ζουν σε κάποιες περιοχές της Κίνας, όπου το φυτό καλλιεργείται και χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό, απολαμβάνουν ένα πολύ υψηλό προσδόκιμο ζωής και μια καλή γενική υγεία.
Τα γκότζι δεν βρίσκονται σχεδόν ποτέ φρέσκα, εκτός από τις περιοχές παραγωγής τους, και συνήθως πωλούνται σε ανοιχτά κουτιά και μικρές συσκευασίες, σε ξηρά μορφή. Ο βαθμός αποξήρανσης ποικίλλει στα γκότζι: κάποιοι καρποί παραμένουν μαλακοί και κάπως κολλώδεις, όπως οι σταφίδες, ενώ άλλοι μπορεί να είναι πολύ σκληροί.
Η γεύση από τα γκότζι μοιάζει με της σταφίδας, αφήνοντας και μια μικρή αίσθηση ντομάτας. Μπορούν να φαγωθούν ωμά ή να μαγειρευτούν. Οι Κινέζοι κάνουν σούπες με αυτό το μούρο και παρασκευάζουν επίσης ένα κρασί. Τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί καταναλώνονται ως λαχανικό. Ως τρόφιμο, τα αποξηραμένα γκότζι, παραδοσιακά μαγειρεύονται πριν την κατανάλωση. Τα ξερά γκότζι προστίθενται συχνά σε ρύζι congee και ζελέ αμυγδάλου. Χρησιμοποιείται επίσης σε κινέζικες τονωτικές σούπες, σε συνδυασμό με κοτόπουλο ή χοιρινό κρέας, με λαχανικά, ή μαζί με άλλα βότανα, όπως άγρια γλυκοπατάτα, και με τη ρίζα γλυκόριζας. Οι καρποί επίσης βράζονται για τσάι, συχνά μαζί με άνθη χρυσάνθεμου ή και κόκκινα τζίτζιφα, ή με κάποιο άλλο βότανο για τσάι, και είναι διαθέσιμοι και σε συσκευασίες ως τσάι. Επίσης, παράγονται διάφορα κρασιά που περιέχουν γκότζι, και μερικά από αυτά είναι μίγμα σταφυλιού και γκότζι.
Τα γκότζι θεωρούνται ως μια από τις πλουσιότερες φυσικές πηγές θρεπτικών συστατικών. Περιέχουν βήτα-Καροτίνη, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1 και Β2, καθώς και μια σειρά άλλων βιταμινών, μεταλλικά στοιχεία, αντιοξειδωτικά και αμινοξέα. Το γκότζι περιέχει πολλούς υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λιπαρά και διατροφικές ίνες απαραίτητα για το σώμα. Τα εκατό γραμμάρια μεταποιημένου μούρου περιέχει 370 θερμίδες. Στην εμπορική πρακτική υποστηρίζουν ότι οι πολυσακχαρίτες που περιέχουν τα προϊόντα από γκότζι, μεταξύ των οποίων αρκετοί "χυμοί γκότζι», έχουν εκτεταμένα βιολογικά οφέλη για την υγεία, αν και κανένας από τους ισχυρισμούς αυτούς δεν έχει αποδειχθεί από ιατρική έρευνα. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιούν τα φύλλα σε συνδυασμό με το φλοιό της ρίζας για να παρασκευάσουν ένα τσάι. Το γκότζι μπορεί να καταναλωθεί σε καθημερινή βάση, για να προσφέρει γενική ευεξία.
Το φυτό Lycium barbarum μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως φράχτης και να σταθεροποιήσει αμμώδη εδάφη, γιατί σχηματίζει γερές ρίζες και αναπτύσσεται σε αμμώδη εδάφη.
Οφέλη:
• Το Goji είναι το πρώτο σε περιεκτικότητα άγριο φρούτο αντιοξειδωτικών ουσιών. Συγκριτικά το πορτοκάλι περιέχει 750 μονάδες αντιοξειδωτικά, το σπανάκι 1260 μονάδες, το βατόμουρο 2400, το Goji Berry 25100 μονάδες αντιοξειδωτικές.
• Το Goji βοηθάει στη μακροβιότητα του οργανισμού.
• Ενισχύει την ερωτική ζωή (λίμπιντο).
• Βοηθάει στην κανονική και σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Δημιουργεί ευεξία στόν άνθρωπο (γνωστό για χιλιάδες χρόνια ως ευτυχές μούρο).
• Προσφέρει σταθερά ενεργειακά επίπεδα και αντίσταση στην κούραση.
• Πραστατεύει και βοηθάει την όραση και τα μάτια.
• Βοηθάει και σταθεροποιεί την πίεση του αίματος.
• Βοηθάει στην ρύθμιση της χολιστερόλης και homocysteine, επίσης στην καλή λειτουργία της καρδιάς και του καρδιαγγεικού συστήματος.
• Προστατεύει τους αδένες καθώς και την καλή λειτουργία του συκωτιού.
• Πραστατεύει το DNA.
• Ενισχύει τη μνήμη
• Προστατεύει την καλή λειτουργία των νεφρών.
• Είναι αντιφλεγμονώδες.

Πηγή:
http://en.wikipedia.org/wiki/Lycium_barbarum
http://www.articlesbase.com/nutrition-articles/lycium-barbarum-plant-49028.html

εναλλακτικές καλλιέργειες

5 φαρμακευτικά φυτά
5 φαρμακευτικά φυτά υπόσχονται υψηλά κέρδη

Γενικές πληροφορίες
Σε τρεις διαφορετικές αγορές μπορούν να διατεθούν τα προϊόντα
Πρώτης τάξεως ευκαιρία για συμπληρωματικό εισόδημα συνιστούν τα φαρμακευτικά φυτά, η καλλιέργεια των οποίων εμφανίζει τα τελευταία χρόνια σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης. Ο λόγος για τις εναλλακτικές καλλιέργειες πέντε γνωστών φυτών -λεβάντα, χαμομήλι, βάλσαμο, ρίγανη και βαλεριάνα- οι αποδόσεις των οποίων σε έσοδα φθάνουν να διπλασιάζονται όταν γίνονται με βιολογικά κριτήρια.

Η συνένωση δυνάμεων με τη δημιουργία ομάδων καλλιεργητών για την από κοινού διάθεση των προϊόντων και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά με συγκεκριμένες περιεκτικότητες, ώστε να είναι αποδεκτά τα φυτά από τις βιομηχανίες φαρμάκων, αποτελούν τα τα σημεία-κλειδιά για την εμπορική επιτυχία του εγχειρήματος
Η ζήτηση για φαρμακευτικά φυτά είναι διαρκώς αυξανόμενη ιδίως στις αγορές του εξωτερικού, όπου εκεί οι τιμές χονδρικής είναι πολύ πιο ελκυστικές σε σχέση με αυτές στην εγχώρια αγορά.
Ωστόσο δύο είναι τα σημεία-κλειδί για την εμπορική επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος, σύμφωνα με τους γνώστες του τομέα που ειδικεύονται στις καλλιέργειες φαρμακευτικών φυτών.
Πρώτον, η συνένωση δυνάμεων με τη δημιουργία ομάδων καλλιεργητών για την από κοινού διάθεση των προϊόντων και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά με συγκεκριμένες περιεκτικότητες, ώστε να είναι αποδεκτά τα φυτά από τις βιομηχανίες φαρμάκων.
Εξάλλου, οι εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες της χώρας μας ευνοούν ιδιαίτερα την ανάπτυξη φαρμακευτικών φυτών που δίνουν προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας.
Το στοιχείο, όμως, εκείνο που κάνει ακόμα πιο ελκυστική την καλλιέργεια των φαρμακευτικών φυτών είναι ότι έχουν τη δυνατότητα να διατίθενται σε τρεις διαφορετικές αγορές



Πράγμα από το οποίο επωφελείται μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής, επεξεργασίας και μεταποίησης φαρμακευτικών φυτών.
Συγκεκριμένα:
• Πρώτη αγορά είναι αυτή των νωπών -φρέσκων- φαρμακευτικών φυτών, τα οποία βρίσκουμε στις λαϊκές αγορές, στα σούπερ μάρκετ, στις κουζίνες των εστιατορίων, των ξενοδοχείων κ.α.
• Η δεύτερη και κύρια αγορά είναι αυτή των ξηρών φυτικών υλικών των φαρμακευτικών φυτών, που αποτελεί τη μεγαλύτερη, είτε σε όγκο παραγωγής και διάθεσης είτε σε τζίρο.
• Η τρίτη είναι αυτή που συνήθως αφήνει και τα μεγάλα κέρδη -υπό ορισμένες όμως και απαιτητικές συνθήκες- αυτή των αιθέριων ελαίων, η οποία βέβαια απαιτεί και σημαντικές επενδύσεις και τεχνογνωσία.










Λεβάντα:
Η απόδοση σε χλωρό βάρος τον πρώτο χρόνο είναι 50-100 κιλά ανά στρέμμα, τον δεύτερο 200-250 κιλά ανά στρέμμα και τον τρίτο 300-350 κιλά ανά στρέμμα. Πλήρη παραγωγή έχουμε τον τέταρτο χρόνο (400-500 κιλά ανά στρέμμα), ενώ αν γίνει συλλογή μόνο της ταξιανθίας η απόδοση σε ξηρό βάρος κυμαίνεται στα 35-45 κιλά ανά στρέμμα. Η δε διαφορά ανάμεσα στη βιολογική και συμβατική καλλιέργεια λεβάντας γίνεται αντιληπτή από το γεγονός ότι ενώ η τιμή της βιολογικής λεβάντας φτάνει τα 11,5 ευρώ, η τιμή της «συμβατικής» αποξηραμένης λεβάντας δεν υπερβαίνει τα 3,5 ευρώ το κιλό.
Η λεβάντα καλλιεργείται σε ξηρικά χωράφια και αναπτύσσεται καλύτερα σε ξηροθερμικές συνθήκες. Παρουσιάζει ιδιαίτερη αντοχή σε περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα, αλλά δεν αντέχει τους παγετούς την άνοιξη.


Αξιοποίηση
Η Ελλάδα θεωρείται μία από τις πλουσιότερες χώρες σε αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, γεγονός που ανοίγει νέους και αρκετά προσοδοφόρους δρόμους στις αγροτικές καλλιέργειες, αν υπάρξει η απαιτούμενη οργάνωση για να αξιοποιηθούν.
Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο κλάδο θεωρούνται μικρές, αλλά το μέγεθός τους δεν είναι περιοριστικό όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα στη διεθνή αγορά.
Άλλωστε, οι εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες της χώρας μας ευνοούν ιδιαίτερα την ανάπτυξη αρωματικών φυτών που δίνουν προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας. Οι δυνατότητες ανάπτυξης του κλάδου των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών στην Ελλάδα είναι μεγάλες, με την προϋπόθεση βέβαια του σωστού σχεδιασμού.
Παρά, εξάλλου, το γεγονός ότι η καλλιέργεια των φυτών αυτών στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες, εξακολουθεί να θεωρείται ένα νέο σχετικά πεδίο δράσης για τον ελλαδικό χώρο, προσφέροντας μια εναλλακτική δυναμική ανάπτυξης στον πρωτογενή τομέα, ενώ δίνει ώθηση και στον δευτερογενή τομέα της μεταποίησης.



Ρίγανη
Οι αποδόσεις και οι τεχνικές καλλιέργειας
Απόδοση που φθάνει τα 1.000 ευρώ δίνει η ρίγανη όταν η καλλιέργεια είναι βιολογική, ενώ η αποξηραμένη λεβάντα που προέρχεται επίσης από βιολογική καλλιέργεια φθάνει να πωλείται στην εγχώρια αγορά έως και 11,5 ευρώ το κιλό, ενώ στις αγορές του εξωτερικού οι τιμές πώλησης είναι σημαντικά υψηλότερες, όταν πληρούνται τα ποιοτικά κριτήρια.
Στην καλλιέργεια της ρίγανης, η συγκομιδή ξεκινάει από το 2ο έτος. Η συλλογή γίνεται όταν το φυτό είναι σε πλήρη άνθηση, με χορτοκοπτικό μηχάνημα και σε ύψος 8-10 εκατοστά πάνω από το έδαφος. Δεν πρέπει να συγκομίζεται η ρίγανη μετά από βροχή, αλλά πρέπει να περάσει μία εβδομάδα περίπου.
Η απόδοση σε χλωρή μάζα φτάνει τα 300-400 κιλά ανά στρέμμα που αντιστοιχεί σε 100-150 κιλά ξηρό βάρος ανά στρέμμα.
Η τιμή της ξηρής δρόγης κυμαίνεται από 1,8 ευρώ έως 2,3 ευρώ, όταν αφορά συμβατική καλλιέργεια και μπορεί να φτάσει τα 6,5 ευρώ όταν πρόκειται για βιολογική καλλιέργεια. Η ρίγανη ευδοκιμεί, εξίσου, σε ψυχρές και θερμές περιοχές. Τα θερμοκρασιακά όρια ανάπτυξής του κυμαίνονται από 4-33ο C, με άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης τους 18-22ο C.
Βαλεριάνα:
Η βαλεριάνα είναι ένα φαρμακευτικό πολυετές φυτό που δεν είναι απαιτητικό σε κλιματικές συνθήκες. Μπορεί να αναπτυχθεί εξίσου ικανοποιητικά σε εύκρατα αλλά και ηπειρωτικά κλίματα. Είναι αρδευόμενη καλλιέργεια και απαιτεί καλά αποστραγγιζόμενα, γόνιμα εδάφη και έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε άζωτο, φώσφορο και κάλιο.
Το φυτό καλλιεργείται για τις ρίζες του. Συγκομιδή γίνεται κάθε φθινόπωρο τον δεύτερο χρόνο καλλιέργειας. Το βάρος ρίζας ανά φυτό μπορεί να φτάσει τα 500 γραμμάρια.
Το αιθέριο έλαιο παίρνεται με απόσταξη από τη ρίζα και τα ριζώματα και κυμαίνεται συνήθως από 0,2-1,7%.
Χρησιμοποιείται στις φαρμακοβιομηχανίες ως μυοχαλαρωτικό, ως ηρεμιστικό για στομαχικές και εντερικές διαταραχές, για διαταραχές στον ύπνο, σπασμολυτικό και σαν αγχολυτικό.

ΧΑΜΟΜΗΛΙ
Πολλαπλές χρήσεις στη φαρμακευτική
Η μέση παραγωγή από την καλλιέργεια χαμομηλιού ανέρχεται στα 400 κιλά χλωρής δρόγης και φτάνει έως και 100 κιλά αποξηραμένο, ενώ ανάλογα με την ποικιλία του χαμομηλιού, αλλά και ανάλογα με τις συγκεντρώσεις των διάφορων βιοδραστικών συστατικών του στο αιθέριο έλαιο, οι τιμές μπορούν να φθάσουν τα 750 ευρώ.
Η απόδοση του αιθέριου ελαίου κυμαίνεται συνήθως από 0,2-1,9% και χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική γιατί παρουσιάζει αντιφλεγμονώδη, αντισπασμολυτική, αντιβακτηριακή, ηρεμιστική, αντιαλλεργική, αντιοξειδωτική, αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση.
Το χαμομήλι ευδοκιμεί καλύτερα σε πεδινές περιοχές με εύκρατο κλίμα σε σχέση με τις ορεινές. Παρουσιάζει αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στους ανέμους κυρίως την περίοδο της άνθησής του, γι' αυτό θεωρείται απαραίτητη η τοποθέτηση ανεμοφράκτη ώστε να μειωθεί η ένταση του ανέμου.
Τα καλύτερα εδάφη είναι τα αμμοαργιλώδη με αρκετή οργανική ουσία. Στα αμμώδη η ανάπτυξή του περιορίζεται, ενώ ακατάλληλα είναι τα βαριά εδάφη με πολλή υγρασία.





ΒΑΛΣΑΜΟ
Βάλσαμο για την τσέπη, με έσοδα έως 2.500 ευρώ ανά στρέμμα
Το βάλσαμο αποτελεί μια καλλιέργεια που εμφανίζει σημαντικές προοπτικές, όντας ένα προϊόν που χρησιμοποιείται ευρέως στις βιομηχανίες φαρμάκων. Η εμπορία του βάλσαμου μπορεί να χαρακτηρίζεται από τον μικρό αριθμό των αγοραστών χονδρικής αλλά και από τον ανταγωνισμό που ασκείται από άλλες χώρες, όπου τα εργατικά είναι χαμηλότερα, ωστόσο η παγκόσμια αγορά για βιολογικά φαρμακευτικά φυτά είναι σε διαρκή ανάπτυξη.
Με ιδιότητες που το κατατάσσουν σε ένα από τα πολύ σημαντικά για τον άνθρωπο θεραπευτικά βότανα, το βαλσαμόχορτο από την αρχαιότητα είναι γνωστό για την αποτελεσματική αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων, την επούλωση πληγών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Στις μέρες μας, όμως, είναι ένα από τα βότανα που έχουν ερευνηθεί περισσότερο και με ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης και άλλων ψυχικών και νευρολογικών διαταραχών.
Εισόδημα
Το εισόδημα που μπορεί να εισφέρει η καλλιέργεια του βάλσαμου φθάνει τα 2.500 ευρώ ανά στρέμμα, αφήνοντας σημαντικό κέρδος στους καλλιεργητές, δεδομένου ότι το ετήσιο στρεμματικό κόστος παραγωγής υπολογίζεται μεταξύ 250 και 350 ευρώ.
Βέβαια, το κόστος είναι δύσκολο να εκτιμηθεί με ακρίβεια, επειδή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που είναι διαφορετικοί σε κάθε γεωργική εκμετάλλευση.
Οι αποδόσεις επίσης του βάλσαμου ποικίλλουν πολύ, ανάλογα με τη γονιμότητα του εδάφους, τις καλλιεργητικές πρακτικές, τις μετεωρολογικές συνθήκες, τη μέθοδο συγκομιδής, τις συνθήκες αποξήρανσης κλπ. Πιο συγκεκριμένα, κυμαίνονται μεταξύ 100- 500 κιλών ανά στρέμμα σε ξηρά φυτά κατά το δεύτερο έτος.
Το καλό έδαφος για την καλλιέργεια του βάλσαμου εξαρτάται από την περιεκτικότητά του σε ανόργανα στοιχεία, την οργανική ουσία, την περιεκτικότητα σε ασβέστιο, τη χλωρή λίπανση και την καλή στράγγιση.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του βάλσαμου είναι ότι για να φυτρώσουν οι σπόροι του έχει ανάγκη από φως. Η μέθοδος αυτή πολλαπλασιασμού του βάλσαμου είναι εύκολη, αλλά η περίοδος του φυτρώματος διαρκεί πολύ χρόνο και είναι ακανόνιστη.
Πού θα απευθυνθώ
Κάσσανδρος Γάτσιος Γεωπόνος - SymAgro Τηλ. 26510 07653 - 6944846475
Κώστας Νάνος

τρούφα

Για να μπορέσει κάποιος να ασχοληθεί με τη τρούφα θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν τα παρακάτω:
1) Ειδικές γνώσεις δενδροκομίας (ανάπτυξη)
2) Καλή γνώση εδαφολογίας (χημεία εδάφους, καταλληλότητα - προετοιμασία εδάφους)
3) Καλή γνώση Γεωργικής μυκητολογίας ( μηκοριζικές σχέσεις κ.τ.λ.)
4) Γνώση του εμπορικού αντικειμένου της τρούφας.
5) Γενετικές αναλύσεις DNA για συμβουλές επιστημονικά για την εγκατάσταση του τρουφώνα.